Het gebeurt toch iedereen?! Of ben ik de enige die hier tegenaan loopt? Zodra er emoties in het spel zijn gebeurt er iets met me. Of gebeurt er iets met die ander? Er gebeurt niet alleen op lichamelijk vlak iets maar ook mentaal. Spanning in je lijf en storm in je kop, noemde een docent van me dit ooit. Onweer op komst! Het is een storm boven ons eigen gecreëerde landschap van standpunten die de grondvesten soms laten trillen…
Dit hoort nu eenmaal bij mij
Onze werelden bestaan uit denkbeelden over waarden en normen, overtuigingen, geloof en regels, opvattingen, gevoelens die ons wereldbeeld in wezen bepalen en tot uiting komen in ons gedrag. Onze wereld is hiermee feitelijk een product van ons eigen denken. We toetsen alles wat er om ons heen gebeurt aan deze waarden, normen en overtuigingen. Op deze manier kunnen we onderscheiden en geven we betekenis aan gebeurtenissen. De wereld die wij zelf creëren, daar geloven we in en herkennen we onszelf dan ook in. We zeggen:…’dit ben ik’…of.. ’dit hoort nu eenmaal bij mij’…. Zo wordt iedereen, op alle lagen van een organisatie en binnen onze samenleving op momenten gewraakt door zijn of haar eigen gecreëerde wereld.
Afkeuring vanuit weerstand
In emotionele situaties of bij stress vallen we vaak ongewild en onbedoeld terug in onze eigen normen en overtuigingen. Soms leunen we hier zo sterk op dat er een vorm en gevoel van verzet ontstaat. De donkere wolken boven ons eigen gecreëerde landschap zijn geladen met gebrek aan begrip doordat iedereen zich verzet tegen wat er gaande is. Onze eigen wereld verzet zich op vele manieren tegen de werkelijkheid en geeft ons het gevoel dat dingen anders zijn dan ze ‘zouden moeten zijn’. Er ontstaat een vorm van weerstand en we keuren hiermee de situatie af. Het verzet richt zich niet alleen mentaal maar ook lichamelijk tegen andere meningen, andere ideeën, andere voorkeuren, een andere aanpak, een ander voorstel, kritiek etc. Eigenlijk tegen alles wat niet in ons straatje past. Dit kan uiteindelijk leiden tot een vorm achteloosheid en het volgen van je eigen pad met als gevolg dat je al helemaal niet meer nadenkt over samenwerken.
Het is voor mij nog de vraag in welke volgorde dit gebeurt. Is weerstand het gevolg van afkeuring of ontstaat de afkeuring vanuit de weerstand? Ik denk het eerste en dat zet me nog verder aan het denken. Onze conditionering veroorzaakt kennelijk een afwijzing van de situatie ‘die er op dat moment is’ en laat ons verzanden in emotionele en soms verhitte discussie.
Angst is er voor jou
Onze overtuigingen, regels en geloof, waarden en normen en opvattingen zijn vaak leidend op de momenten dat er om ons heen van alles gebeurt. Om hier los van te komen vergt soms gewoon pure lef. Van nature zijn de meeste mensen niet gewend om onzekerheid en risico te ervaren. Dat voelt vaak niet veilig en in sommige gevallen zal dit zelfs een gevoel van angst opwekken. Angst is een emotie die iedereen van nature in zich heeft. De een misschien iets meer dan de ander en gelukkig heeft niet iedereen dezelfde angst. Angst is een hele belangrijke emotie en helpt je tegenslagen te voorkomen of deze wellicht goed te kunnen verwerken. Het is een emotie die ons helpt te overleven en daarmee eigenlijk meer een vriend dan een vijand. Angst is er voor jou.
Een bekend spreekwoord geeft aan dat angst een slechte raadgever is en toch laten we ons vaak leiden door deze angst of emoties. Het kiezen van een ander pad dan het angstpad doet een forse aanval op ons zelfbewustzijn. Tegen je eigen ‘gevoel’ in ga je dingen ondernemen, improviseren en experimenteren en op zoek naar andere grenzen en nieuwe ervaringen.
Zo werkt het dus
Ook in de samenwerking is het belangrijk de grenzen op te zoeken en te ondernemen. Om praktisch en doortastend samen te werken is het belangrijk om het juiste te doen in iedere situatie en is het essentieel om los te komen van vooringenomenheid, voorkeuren en alle ervaringen uit het verleden, onze conditionering, ons ego. Het los komen van onze conditionering, met alle onzekerheden die daarbij horen, geeft ons de ruimte om te luisteren en te kijken. Wanneer je in staat bent om je eigen overtuigingen, regels, normen en waarden tijdelijk opzij te zetten en écht luistert naar de ander en die hierdoor gaat begrijpen, kom je dichter bij die ander te staan en maak je een stapje in de wereld van die ander. Je zou het kunnen zien als het nastreven van een hoger doel waarbij je het belang van de ander groter maakt dan jouw eigen belang. Bewustwording van je eigen wereld en acceptatie van de wereld van de ander is hierin een groot goed. Hierdoor ontstaat een zuivere samenwerking waarbij er niet gehandeld wordt vanuit angst maar vanuit acceptatie.
Stel je eens voor dat je alles erkent en accepteert zoals het is. Alles is tenslotte zoals het is, toch? Hoe langer je het oordeel uit kunt stellen, hoe langer je in contact blijft met de ander. Het erkennen van ‘wat is’ voorkomt ook dat je stopt met rekening houden met de ander. De focus ligt hiermee dus meer op jezelf dan op de ander met als resultaat dat je meer voor elkaar krijgt. Minder ergernissen, minder afleidende gedachten, minder angst en dus meer energie! Het gaat erom dat ik ga snappen hoe ik in mijn eigen wereld sta en daar naar handel maar meer ook om te zien en te beleven hoe anderen in hun wereld staan en welke invloed wij op elkaars wereld hebben. Als we elkaar gaan begrijpen kunnen we samen groeien en samen resultaten boeken. Samen veranderingen doorvoeren en samen onze werelden vergroten……Zo werkt het dus……Als jij mij begrijpt, begrijp ik jou en komt het allemaal goed….
Bewustzijn creëren
Als de wereld toch eens zo eenvoudig in elkaar stak…..hoe mooi zou het dan zijn! Maar tegelijk….hoe trutterig, oninteressant en kleurloos zou het leven dan zijn. Geen confrontaties of knallende discussies en zonder echte noemenswaardige wederzijdse leermomenten.
Maar ik hoor je misschien al een beetje denken……waarom zou ik mijn ego los moeten laten? Ik voel me er prima bij en volgens mij doe ik het best goed….
Er is ook niemand die zal zeggen dat je dingen anders moet doen maar op de momenten dat vooroordelen, aannames en overtuigingen losgelaten worden ontstaat er een grotere vorm van bewustzijn die je toegang kan geven tot nieuwe of verdiepende capaciteiten. Het leert je zonder aannames handelingen en gedrag waar te nemen. Het leert je om eigen emoties zoals angsten er te laten zijn zonder je daar direct door te laten leiden. Doordat je blijft luisteren blijf je volledig in contact en kan er gezegd worden wat er gezegd moet worden.
Je wordt niet meer afgeremd door je eigen conditionering en voorkeuren omdat jouw ego niet meer de baas is. Je bent in staat om vanuit een ruimer bewustzijn te handelen.
Velen van ons hebben misschien allang geleerd om buiten de kaders te denken en daarmee vooroordelen los te laten. Misschien hebben we hier ook wel trainingen of cursussen voor gevolgd. Kort geleden las ik een artikel waar dit meer dan treffend in terug kwam en waarbij aangegeven werd dat het niet mogelijk is om buiten de kaders van het ego te denken. Het denken is namelijk het ego.
Spanning in je lijf en storm in je kop kun je eenvoudig ombuigen naar energie in je lijf en rust in je kop door te gaan luisteren naar de ander en hiermee begrip te krijgen voor de ander. Het goed luisteren naar de ander impliceert ook dat je beter gaat luisteren naar jezelf en daarmee jouw eigen wereld verandert. Een wereld met altijd wel wat wolken maar steeds ook weer die zonnestralen…….
